Vandaag is dan toch echt de laatste dag van mijn studiereis... Over een paar uur vertrekken we naar het vliegveld en vanavond ben ik weer thuis. Maar voor jullie is de pret nog niet over, want jullie hebben nog een blog om te lezen en nog heel veel foto's te bekijken (die ik er op zet zodra ik weer thuis ben). Dus ik draai de tijd even terug naar gisteren (donderdag).

Donderdag moesten we het vroegst opstaan van deze hele week. We moesten namelijk al om kwart voor 6 onze bedden uit. Om half 9 werden we verwacht op de Galileo Schule. De Galileo Schule lijkt heel erg veel op de Zonnewijzer (maar dan véééééél groter). Op de Galileo Schule hadden ze net zoals op de Zonnewijzer een taalklas voor de kinderen die de Duitse taal nog niet beheersten. Dit kwam omdat heel veel kinderen thuis geen Duits spraken of niet in Duitsland geboren waren. Op deze basisschool maakten ze ook gebruik van de vreedzame school, alleen dan de Duitse versie. Ze hadden overal posters op hangen met bijvoorbeeld: stop hou op en opstekers. Op de Galileo Schule wilden ze bereiken dat alle kinderen op hun eigen manier aan hun eigen talenten kon werken en deze talenten ook te ontwikkelen.

Er waren ook een aantal dingen anders op deze school. Deze school had, net zoals de andere scholen in Berlijn, klas 1 tot en met 6 (groep 3 tot en met 8). Zodra de kinderen naar de eerste klas kwamen kregen ze 3 jaar de tijd om de eerste 2 jaar te behalen, daarna moesten ze echt over naar de derde klas. Hierdoor konden wel alle kinderen op hun eigen niveau werken. We mochten ook gaan kijken in de klas op deze school. Ik ging samen met een aantal andere studenten in een combinatie groep kijken van de eerste en de tweede klas (groep 3 en 4). Hier heb ik even kunnen praten met een meisje genaamd Ayca. Ayca was 7 jaar oud en woonde vlak bij de school. Ayca was geboren in Turkije en toen ze nog een babytje was, was ze verhuisd naar Berlijn. Ze vertelde dat ze toen ze 6 jaar was een jaar in de taalklas had gezeten en dat ze toen vanaf 7 jaar naar de eerste klas mocht. Ayca was daarvoor nog nooit naar school geweest. Het is in Duitsland namelijk niet verplicht om naar de kindergarten te gaan. Verder vertelde Ayca nog dat ze dol was op schrijven en dat haar lievelingskleuren rood en blauw waren.

Wat ik ook heel erg speciaal vond op de school was dat ze ondanks de taalachterstand van veel kinderen toch lessen gaven in een vreemde taal. Zo kregen ze op die school Engels lessen, Spaans lessen, Frans lessen en Italiaanse lessen. Hier deden ze dan spelletjes om verschillende vreemde talen te leren kennen. Ayca kon mij dan ook in het Duits, Nederlands, Frans, Italiaans, Spaans en Turks vertellen hoe ze heet en hoe oud dat ze is.

Nadat we bij de Galileo Schule waren geweest moesten we direct weer door naar de Waldorf Schule. Hier gingen we eerst in gesprek met studenten die studeerde om juf of meester te worden op een vrije school. Op een vrije school leren ze zonder methodes en wordt bijna alles gedaan aan de hand van kunst. Het gaat bij een vrije school dan ook meer om de persoonlijke ontwikkeling van een kind, als over de ontwikkeling die ze maken in de kennis die ze hebben. De studenten vertelden dat ze het niet zo leuk vonden om met een methode te werken en dat ze het leuker vonden om de hele dag les te geven door muziek te maken en te knutselen. Aan het einde van het gesprek met de studenten gingen we met zijn alle zingen. We zongen Afrikaanse liedjes omdat de directeur van de Pabo van de Waldorf Schule uit Zuid-Afrika kwam. Het was een hele leuke afsluiting.

Na het gesprek met de studenten mochten we nog even kijken op de school die bij deze pabo lag. Dit was eigenlijk een basisschool en een middelbare school in elkaar. Op een vrije school werken ze namelijk met leeftijdsgroepen, alle kinderen van de zelfde leeftijd zaten bij elkaar. Ze hadden daar dus klas 1 tot en met 13 (leeftijd van 6 jaar tot en met 18 jaar). Hierna gingen de kinderen van de school een opleiding doen. Op de school werd veel gedaan om de kinderen klaar te maken voor een opleiding. Zo was er bijvoorbeeld een orkest groep voor de kinderen die iets met muziek wilden gaan doen en een theater groep voor de kinderen die graag in een musical wilden spelen. We mochten kort even kijken bij de musical waar de kinderen op dat moment voor aan het repeteren waren. We zijn op deze school verder geen klas meer binnen geweest en waren na een half uurtje weer klaar. Dit was dan ook direct de laatste school die we bezochten van de studiereis. De studiereis was toen al een klein beetje voorbij...

's Avonds zijn we nog gezellig samen gaan eten en hebben we op een terras gezeten boven op een parkeergarage, en we hadden een super laatste avond!